Zapotrzebowanie na parę poszczególnych odbiorników jest najważniejszym kryterium dla projektu kotłowni parowej. Niemniej jednak należy również wziąć pod uwagę zapotrzebowanie na parę na potrzeby własne kotłowni, głównie do podgrzewania i odgazowwywania wody uzupełniającej i kondensatu, a także energię cieplną traconą przez odsalanie i podczas transportu pary rurociągami przesyłowymi.

Obliczając wymagane zapotrzebowanie na parę instalacji kotłowej trzeba dodatkowo uwzględnić takie czynniki jak jednoczesny maksymalny pobór pary przez poszczególne odbiorniki, maksymalną szybkość zmian obciążenia i aspekty często trudne lub niemożliwe wręcz do ujęcia w ramy czysto techniczne, jak na przykład pewność dostaw czy ewentualna rozbudowa instalacji parowej.

Poniższy wykres przedstawia typowy rozkład zapotrzebowania na parę. Obliczanie dokładnego zapotrzebowania na parę odbiorników występujących w konkretnej instalacji parowej jest opisane w kolejnym rozdziale.

 
Rozkład zużycia wytworzonej przez kocioł pary (wartości przykładowe)
Rozkład zużycia wytworzonej przez kocioł pary (wartości przykładowe)

Objaśnienie symboli

Symbol

Jednostka

Objaśnienie

para

[kg/h]

Zapotrzebowanie na parę; strumień pary

para,odb.bezp

[kg/h]

Strumień pary dla odbiorników bezpośrednich

para,odb.pośr

[kg/h]

Strumień pary dla odbiorników pośrednich

para,rozpr

[kg/h]

Strumień pary wtórnej z rozprężania kondensatu

para,wł

[kg/h]

Zapotrzebowanie na parę na potrzeby własne kotłowni

para,k

[kg/h]

Strumień pary wytwarzanej przez kocioł

Q·

[kW]; [MW]

Moc cieplna

Q·wym.c

[kW]; [MW]

Moc cieplna wymiennika ciepła

r

[kJ/kg]

Entalpia parowania przy danym ciśnieniu

cp

[kJ/kgK]

Ciepło właściwe wody

(do 250 °C można przyjąć do obliczeń przy minimalnym błędzie stałą cp = 4,19 kJ/kgK)

ΔT

[K]

Różnica temperatury