Podwyższenie efektywności palnika

Wentylator powietrza do spalania

Do całkowitego i zupełnego spalania konieczna jest mieszanka paliwowo-powietrzna o optymalnym składzie.

Przemysłowe instalacje kotłowe często pracują na obciążeniu częściowym. Wówczas zmniejszone jest zarówno dostarczanie paliwa jak i powietrza.

Wentylator palnika bez płynnie regulowanej prędkości obrotowej pracuje na pełnych obrotach również wtedy, gdy kocioł pracuje tylko na obciążeniu częściowym, ponieważ w takim wypadku ilośc powietrze doprowadzane do spalania jest ograniczana poprzez przymykanie klap powietrza. Wentylator pobiera wówczas dużo energii elektrycznej, która jest bezużytecznie marnowana na oporach dławienia. Gdy strumień powietrza można regulować poprzez modulację prędkości obrotowej wentylatora pobór prądu w fazach częściowego obciążenia jest daleko mniejszy.

Analogicznie do redukcji zużycia energii elektrycznej zmniejszeniu ulega hałas generowany przez wentylator. Wszystkie instalacje, które często przez dłuższy okres czasu pracują na obciążeniach częściowych, powinny być wyposażone w wentylatory o regulowanej prędkości obrotowej.

Przy średnim obciążeniu palnika w ten sposób można zaoszczędzić około 40 % energii elektrycznej. Z reguły są to czterocyfrowe kwoty oszczędności rocznie, wobec czego zakup palnika z wentylatorem z regulowaną prędkością obrotową najczęściej amortyzuje się w ciągu jednego roku.

Przykład:

 

Wydajność kotła

10 t/h

Wentylator palnika

22 kW

Zmniejszenie zużycia prądu

ok. 48 000 kWh/a (42 %)

Oszczędność

ok. 6720 €/a (przy cenie prądu 0,14 €/kWh)

Oszczędność energii dzięki wentylatorowi palnika z regulowaną prędkością obrotową

Oszczędność energii dzięki wentylatorowi palnika z regulowaną prędkością obrotową

Nadmiar powietrza

Idealnym technicznie spalaniem jest spalanie stechiometryczne. Ma miejsce, gdy każda cząstka spalanego paliwa wejdzie w reakcję z cząstkami tlenu. Występuje wtedy, gdy nie pozostają niedopalone składniki paliwa lub tlen.

Gdy proces spalania odbywa się przy niedostatecznym dostęp tlenu z powietrza do spalanego paliwa, może zachodzić jedynie spalanie niecałkowite. Negatywnym następstwem byłoby powstanie tlenku węgla, gazu silnie trującego. Gdy z kolei tlenu zawartego w powietrzu dostarczanym do spalania jest za dużo i wszystkie cząstki paliwa uległy już utlenieniu, to pozostałe, wolne cząstki tlenu tworzą nadmiarową objętość powietrza.

Do spalania dostarcza się zwykle chłodne powietrze z otoczenia w zbyt dużych ilościach, więc część uzyskanego ciepła ze spalania jest tracona na ogrzanie tej dodatkowej objętości powietrza, która następnie wraz ze spalinami ulatuje kominem.

Ustawienie optymalnej ilości powietrza dostarczanego do spalania jest zatem ważne dla efektywności i bezpiecznej, niskoemisyjnej pracy kotła. Z uwagi na ciśnienie, temperaturę i zmienną wilgotność powietrza z jednej strony i wahania jakości paliw z uwagi na dość liberalny rynek gazowy z drugiej strony pewien nadmiar powietrza w porównaniu z teoretycznym stanem idealnym musi być dla bezpieczeństwa ustawiony. Powstawanie trującego i wybuchowego tlenku węgla musi być absolutnie wykluczone. Ustawienia przeprowadza się w normalnym wypadku podczas uruchomienia instalacji kotłowej i kontroluje się je w ramach kwartalnych lub półrocznych konserwacji.

Regulacja poziomu zawartości O2 i CO w spalinach wylotowych kotła parowego (ilustracja przedstawia instalację
w dużym uproszczeniu)

Regulacja poziomu zawartości O2 i CO w spalinach wylotowych kotła parowego (ilustracja przedstawia instalację w dużym uproszczeniu)

Regulacja

Sonda pomiaru O2

Sonda pomiaru CO

Para

Spaliny

Dla działania kotła bliżej optymalnego punktu pracy również w zmiennych warunkach niezbędne jest zastosowanie przyrządów do ciągłego pomiaru i regulacji. Układ regulacji O2 składa się z sondy do pomiaru poziomu zawartości tlenu w spalinach, zainstalowanej w strumieniu spalin i regulatora. Sonda mierzy w sposób ciągły poziom zawartości tlenu resztkowego w spalinach i wysyła sygnał do sterowania palnika, który odpowiednio ustawia potrzebną ilość powietrza do spalania.

Od kilku lat używa się elektrod kombinowanych do pomiaru poziomu zawartości O2 i CO. Elektroda mierzy poziom zawartości CO i przesyła informację do sterownika, który na tej podstawie określa współczynnik nadmiaru powietrza λ. Stosując regulację współczynnika nadmiaru powietrza sondą O2 i CO można zwykle zredukować ustawiony współczynnik nadmiaru powietrza z 3 – 4 % obj. tlenu w spalinach do 0,5 – 1,0 % obj. tlenu. Przy jednakowej temperaturze spalin odpowiada to zmniejszeniu straty kominowej o około 1 punkt procentowy. Regulacja procesu spalania sondą O2 i CO nie może być stosowania w instalacjach z kotłami opalanymi olejem.

Poziom zawartości tlenu w spalinach i współczynnik nadmiaru powietrza przy regulacji sondą O2 i CO w funkcji obciążenia palnika

Poziom zawartości tlenu w spalinach i współczynnik nadmiaru powietrza przy regulacji sondą O2 i CO w funkcji obciążenia palnika

Bez regulacji

Z regulacją O2

Z regulacją CO

 

Dopasowanie mocy

Starsze, ale też nowo projektowane kotłownie, często są znacznie przewymiarowane w stosunku do rzeczywistego zapotrzebowania na parę.

Typowymi przyczynami tego stanu rzeczy są:

  • zmniejszenie się zapotrzebowania na parę w istniejącej instalacji, np. w wyniku wycofania niektórych odbiorników pary albo wyposażenie kotłowni w urządzenia do odzysku ciepła w ramach modernizacji;
  • przewymiarowanie nowo projektowanej kotłowni, np. w rezultacie nieprawidłowego obliczenia jednoczesnego zużycia pary przez odbiorniki, zawyżenia zakładanych rezerw mocy albo przedwczesnego uwzględnienia jeszcze niezrealizowanych planów dołączenia nowych odbiorników ciepła.

Następstwem przewymiarowania kotłowni jest zbyt mały odbiór pary w stosunku do mocy kotła, co skutkuje bardzo częstym włączaniem i wyłączaniem palników. Każdy zapłon palnika wymusza przewietrzanie kotła, co pociąga za sobą straty a także wywołuje naprężenia termiczne, które mogą być znaczne przy dłuższtch czasach przewietrzania.

Informacje o Przewietrzanie przed zapłonem palnika

Podejmując odpowiednie działania można zminimalizować efekty związane ze zbyt dużą moca kotła. Są to:

  • zastosowanie trybu sterowania przy małym obciążeniu, które będzie opóźniać w czasie natychmiastowy wzrost mocy po włączeniu palnika;
  • zastosowanie regulatorów mocy, które umożliwią utrzymanie palnika przez nieograniczony czas na małym obciążeniu;
  • zainstalowanie palników o szerokim zakresie regulacji;
  • dopasowanie mocy palnika do rzeczywistych wymagań. To wymaga jednak odpowiedniej modyfikacji palnika lub zamontowania palnika o mniejszym zakresie mocy.
Przebieg ciśnienia przed i po korekcie mocy palnika

Przebieg ciśnienia przed i po korekcie mocy palnika

Przebieg ciśnienia przed
korektą mocy palnika

Przebieg ciśnienia po
korekcie mocy palnika

 

Przewietrzanie przed zapłonem palnika

Przed każdym zapłonem palnika następuje przewietrzanie kotła dla zapewnienia, że w kanałach spalinowych nie są obecne palne mieszanki gazów. Zanim nastąpi zapłon palnika, uruchamia się wentylator palnika i tłoczy zimne powietrze z otoczenia przez kanały spalinowe wciąż rozgrzane do temperatury wrzenia spalin. Zimne powietrze ogrzewa się w kotle, odbierając część zmagazynowanego w nim ciepła. Komora spalania musi być dobrze przewietrzona świeżym powietrzem, co przy częstych zapłonach palnika pociąga za sobą niemałe straty energii.

Czas przewietrzania należy z reguły obliczyć na 2-3-krotną wymianę powietrza w całym systemie odprowadzania spalin. Obliczenia należy dokonać w porozumieniu z organami dozoru technicznego. Oprócz dodatkowych kosztów eksploatacji częste włączenia i wyłączenia palnika skutkują także szybszym zużyciem jego podzespołów. Idealnie byłoby uzyskać 1-2 cykle włączenia/wyłączenia palnika na godzinę. Jeśli cykli jest więcej niż 4 na godzinę, należy podjąć działania mające na celu zmniejszenie ich liczby, np. precyzyjnie wyregulować moc palnika.

Informacje o Dopasowanie mocy

 
Berechnung

Równanie do obliczenia przybliżonych strat w wyniku przewietrzania przed zapłonem palnika

Qstr.przewietrz = 1,26 ∙ Q·palenisko ∙ ΔT ∙ t ∙ 10-7

 

Qstr,przewietrz

Strata w wyniku przewietrzania przed zapłonem palnika [kWh]

Q·palenisko

Moc paleniska [kW]

ΔT

Różnica temperatur między temperaturą czynnika w kotle i temperaturą zasysanego świeżego powietrza [K]

t

Suma czasów otwarcia/zamknięcia siłownika i czasu przewietrzania

 
Berechnung

Równanie do obliczenia przybliżonej mocy paleniska kotła

 

Q·palenisko

Moc paleniska [kW]

para

Wydajność produkcji pary [kg/h]

ƞ

Sprawność kotła z ekonomizerem [%]

 
Berechnung

Równanie do obliczenia różnicy temperatur między czynnikiem w kotle i zasysanym świeżym powietrzem

ΔT = TK − Tpow = Twrz (pśr = 13 bar) − Tpow

 

ΔT

Różnica temperatur między czynnikiem w kotle i zasysanym świeżym powietrzem [K]

TK

Temperatura czynnika w kotle [K]

Tpow

Temperatura zasysanego świeżego powietrza [K]

Twrz

Temperatura wrzenia czynnika w kotle przy określonym ciśnieniu pśr [K]

 
Berechnung

Równanie na obliczenie sumy czasów otwarcia/zamknięcia siłownika i czasu przewietrzania

t = t1 + t2 + tprzew

 

t

Suma czasów otwarcia/zamknięcia siłownika i czasu przewietrzania [s]

t1

Czas otwarcia siłownika (ok. 30 ... 60 s) [s]

t2

Czas zamknięcia siłownika (ok. 30 ... 60 s) [s]

tprzew

Czas przewietrzania (≤ 120 s) [s]

 
Berechnung
Przykład obliczenia sumy czasów otwarcia/zamknięcia siłownika i czasu przewietrzania
t = [s] + [s] + [s] = 130 [s]


Przykład obliczenia różnicy temperatur między czynnikiem w kotle i zasysanym świeżym powietrzem
ΔT = [°C] − [°C] = 170 [K]


Przykład obliczenia przybliżonej mocy paleniska kotła
Q·palenisko [ kg h ] ⋅ 0,65 % ≈ 6700 [kW]


Przykład obliczenia przybliżonych strat w wyniku przewietrzania
Qstr, przew = 1,26 ⋅ 6700 [kW] ⋅ 170 [K] ⋅ 130 [s] ⋅ 10-7 = 18,7 [kWh]


Przy średnio 4 cyklach rozruchowych palnika na godzinę i średnim obciążeniu kotła na poziomie 20 % strata ciepła sięgnie 6 % mocy cieplnej kotła.

Szacując dla czasu pracy kotła 4000 godzin rocznie strata ciepła ogółem wyniesie jakieś 300 MWh/a, co oznacza stratę rzędu 13 500 € rocznie.



Przykład obliczenia przybliżonej rocznej straty w wyniku przewietrzania [MWh]
18,7 [kWh] ⋅ [ h a ] ⋅ [ 1 h ] = 299 [ MWh a ]


Przykład obliczenia przybliżonej rocznej straty w wyniku przewietrzania [€]
299 [ MWh a ] ⋅ [ MWh ] = 13455 [ a ]